Προλόγισμα

Ο Αντώνης Λαζάρου, ο οποίος κατάγεται από την κατεχόμενη Πηγή Αμμοχώστου και διαμένει μόνιμα στη Λάρνακα, υπηρετεί για περισσότερα από 40 χρόνια  την πολιτιστική μας παράδοση και κληρονομιά, από την έπαλξη του Πολιτιστικού Ομίλου «Βασιλιτζιά», ενώ αναδεικνύεται ταυτόχρονα, μέσα από την πρώτη του  ποιητική συλλογή, και ως ένας ταλαντούχος και αξιόλογος λαϊκός ποιητής. Έχοντας συγκεντρώσει σε έναν τόμο μια πλούσια ποιητική συγκομιδή αρκετών χρόνων, μας αποκαλύπτει μια άλλη εξίσου σημαντική πτυχή της μεγάλης αγάπης του για την παράδοση του τόπου, πέρα από τη  μουσικοχορευτική, στην οποία έχει αφιερωθεί ψυχή τε και σώματι,  ως χορευτής αρχικά και στη συνέχεια  ως Πρόεδρος και Καλλιτεχνικός Διευθυντής της Βασιλιτζιάς, από το 1981 ίσαμε σήμερα.

Η πρώτη αυτή ποιητική παρουσία του Αντώνη Λαζάρου στον χώρο της ποίησης της ντοπιολαλιάς, έχει τον χαρακτηριστικό τίτλο «Αναορεύκω» και περιλαμβάνει γύρω στα 180 ποιήματα, τα οποία ταξινομούνται θεματικά μέσα στο βιβλίο σε πέντε διαφορετικές ενότητες: Της εισβολής τζαι της προσφυγιάς,  Πολιτικο-κοινωνικά, Της παράδοσης, Του έρωτα (ποιήματα, δίστιχα τζαι τετράστιχα),  Κοινωνικά-της ζωής τζιαι της αλήθκειας.  Ο λαϊκός ποιητής, με το νυστέρι της έμπνευσης και της γραφίδας του, αλλά και με σεβασμό στους κανόνες της κυπριακής διαλεκτικής μας γλώσσας και της στιχουργικής, μας δίνει ποιήματα μέσα από τα οποία διαφαίνεται η ευαισθησία της ψυχής του,  ο πλούσιος συναισθηματικός του κόσμος, η έγνοια και η αγωνία του για τη χειμαζόμενη πατρίδα και η αγάπη για την παράδοση του τόπου-την οποία  αναδεικνύει ποιητικά με μια πρόδηλη νοσταλγική διάθεση.

 Είναι ταυτόχρονα και ερωτικός ποιητής, με εξαίσια δείγματα ερωτικών ποιημάτων, δίστιχων και τετράστιχων, ενώ είναι προφανής,  σε αρκετά από τα πολιτικο-κοινωνικά του ποιήματα,  η προοδευτική του ιδεολογία και η συστράτευσή του  με όσους καθημερινά αγωνίζονται ενάντια στην κοινωνική αδικία, την εκεμτάλλευση,  την καταπίεση των εργαζομένων και την  κατά συρροή παραβίαση των στοιχειωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων τους, από την άρχουσα κεφαλαιοκρατική τάξη και  ιεραρχία.  Στηλιτεύει το άδικο με την πένα και με τον στίχο του ο Αντώνης Λαζάρου, οργίζεται, φιλοσοφεί και θυμοσοφεί, καταγγέλλει τον ρατσισμό και τον σοβινισμό, τη σήψη και τη διαφθορά και όσα αρνητικά, για τον λαό, τεκταίνονται στις μέρες μας,  στην κατά τα άλλα «ευημερούσα» Κυπριακή Δημοκρατία, ενώ την ίδια ώρα εκφράζει ποιητικά και το αισιόδοξο μήνυμα ότι αργά ή γρήγορα θα ανατείλουν καλύτερες μέρες…Γενικά, δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι ο Αντώνης Λαζάρου, με τη πρώτη κιόλας ποιητική του συλλογή,  δικαιούται τη δική του θέση στο στερέωμα της κυπριακής λαϊκής ποιητικής δημιουργίας, την οποία εμπλουτίζει και αναδεικνύει με την έμπνευση και με τον προσεγμένο και μεστό στίχο του.

Κώστας Κατσώνης (δ.φ.)

Φιλόλογος-Συγγραφέας